UoPCO (archiwalny) Umowa o pracę na czas określony

Pracownik może zostać zatrudniony na umowę o pracę na czas określony. Nie ma wskazanego górnego ani dolnego limitu czasu, ile taka umowa powinna trwać. Istnieją jednak pewne zasady, które powodują, że zabronione jest regulowanie zatrudnienia na czas określony w sposób zbyt korzystny dla pracodawcy.
Jak wskazał SN (W wyroku z dnia 7 września 2005 r., II PK 294/04), zawarcie długoterminowej umowy o pracę na czas określony (9 lat) z dopuszczalnością jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem może być kwalifikowane jako obejście przepisów prawa pracy, ich społeczno-gospodarczego przeznaczenia lub zasad współżycia społecznego.
Ustawodawca ogranicza prawo stron do zawierania umów na czas określony, czyniąc tym samym stosunek pracy pewniejszym, bezpieczniejszym dla pracownika. Zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony uznaje się w skutkach prawnych za równe zawarciu umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca. Miesiąc nie znaczy terminu od 1 do 30 dnia danego miesiąca – może to być okres dowolnie wybranych 30 następujących po sobie dni.
Tak samo nie jest dopuszczalne przedłużanie umowy zawartej na czas określony. Uzgodnienie w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony. Oznacza to, że jej przedłużenie spowoduje szybsze przejście stron na warunki umowy na czas nieokreślony.
Szczególną zasadą jest, że przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. W zakresie pozostałym wypowiedzenie nie powinno występować.
Zawarta umowa na czas określony nie rozwiązuje się w przypadku kobiet w ciąży. Umowa taka, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu. Zasady tej nie stosuje się jednak do umowy o pracę na czas określony zawartej w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Szczególnym rodzajem umowy o pracę na czas określony jest umowa na zastępstwo, zawierana wyłącznie w granicach, w których w miejsce nieobecnego w pracy pracownika zostaje zatrudniony inny pracownik w zakładzie pracy.
Zasady zawierania umów o pracę wynikają z ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1998, nr 21 poz. 94 ze zm.).
Wzór umowy o pracę na czas określony wskazuje Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r.