UPZ (archiwalny) Umowa przekazania zaliczki

Oznaczenie kwoty przekazywanej przed spełnieniem świadczenia rodzi określone skutki w przypadku niewykonania świadczenia. Świadczenie może przybrać formę zadatku lub zaliczki na poczet zobowiązania.

W braku odmiennego zastrzeżenia umownego albo zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej.

W przypadku zaliczki skutki są odwrotne – w przypadku braku odmiennego zastrzeżenia umownego zaliczka podlega zwrotowi w przypadku niewykonania świadczenia. Nie ma podstawy do żądania podwójnej wysokości zaliczki, jeżeli strona odstępująca sama dała zaliczkę, zwrot obejmuje wyłącznie kwotę przekazanej zaliczki.

Zaliczka może jednak w całości lub w części zostać wykorzystana już na poczet realizacji świadczenia. Pokrycie nakładów z kwoty zaliczki może w niektórych przypadkach zwalniać z obowiązku jej zwrotu, np. gdy odpowiedzialność za zapłatę za półprodukty, nakłady konieczne ponosi przekazujący zaliczkę i zostaje ona skompensowana z poniesionym kosztem.

W razie wykonania umowy zadatek ulega zaliczeniu na poczet świadczenia strony, która go dała; jeżeli zaliczenie nie jest możliwe, zadatek ulega zwrotowi. W razie rozwiązania umowy zadatek powinien być zwrócony, a obowiązek zapłaty sumy dwukrotnie wyższej odpada. Podobnie jest w przypadku rozwiązania umowy, dla której przekazana została zaliczka. Ewentualne modyfikacje tej zasady wynikać mogą z umowy zawartej między stronami.